Łączna liczba wyświetleń

Rady dla terapeutów! :)


Znalezione w Internecie rady, które pozwolą uniknąć nieporozumień przy pierwszym spotkaniu terapeuty z rodzicem dziecka dyslektycznego.

1. Zapytaj rodziców o ich oczekiwania związane z zajęciami.

2. Ustal, czy dziecko ma aktualną opinię psychologiczną ze wskazówkami do pracy terapeutycznej.

3. Jeśli nie, czy Twoja ocena pedagogiczna wystarczy do prowadzenia terapii i wyjaśnij, co wchodzi w skład tej oceny.
http://www.uczdziecko.pl/uploads/pics/dysleksja_04.jpg

4. Poinformuj, gdzie i kiedy będą się odbywać zajęcia.

5. Doradź, jak częste i jak długie powinny być zajęcia.

6. Oceń, czy potrzebny będzie udział rodziców w zajęciach.

7. Poinformuj, czy będą zadawane prace domowe i czy rodzice powinni brać udział w ich odrabianiu.

8. Przedyskutuj, w jaki sposób będziesz informować rodziców o postępach i swoich obserwacjach i w jaki sposób mogą się z tobą komunikować.

9. Ustal, czy będziesz współpracować ze szkołą dziecka i czy będzie niezbędna twoja wizyta w szkole lub kontakt z nauczycielem.


10. Ustal, po jakim czasie dokonacie oceny postępów dziecka, by ustalić, czy terapia przynosi
oczekiwane rezultaty.

11. Poinformuj, jakie będą koszty prowadzonych zajęć, a także:                  
http://www.foni-lemesos.com/images/stories/dysleksia.jpg

  •   jaki będzie koszt oceny pedagogicznej,
  •  jaki będzie koszt pisemnych raportów z oceną dziecka (jeśli będą niezbędne),
  •  jaki będzie koszt opinii dla szkoły (jeśli będzie wystawiana),
  • jakie będą koszty w wypadku odwoływania zajęć,
  •  jakie będą koszty związane z wizytą w szkole (jeśli się odbędzie),
  •  czy będą potrzebne dodatkowe pomoce naukowe i ile będą kosztować.

Terapia.

Istnieje pięciopoziomowy system pomocy terapeutycznej:
Poziom I : dzieciom o niewielkich trudnościach w nauce czytania i pisania wystarcza pomoc nauczyciela szkolnego. Nauczyciel proponuje indywidualny program nauczania, zawierający ćwiczenia korekcyjne, które są realizowane podczas lekcji i w domu pod opieką rodziców, z którymi nauczyciel współpracuje.
Poziom II : w przypadku dzieci z bardziej nasilonymi trudnościami proponuje się zespół korekcyjno-kompensacyjny w szkole, prowadzony przez nauczyciela-terapeutę.
Poziom III : dzieciom, którym nie wystarczają ćwiczenia zespołowe, potrzebny jest bardziej intensywny poziom pomocy. Są to ćwiczenia indywidualne w poradniach psychologiczni-pedagogicznych.
Poziom IV : jeszcze wyższy poziom pomocy specjalistycznej w przypadku nasilonych trudności to klasy i szkoły terapeutyczne dla dzieci dyslektycznych.
Poziom V : najwyższy poziom dla dzieci o poważnych zaburzeniach rozwoju psychoruchowego to opieka całoroczna w oddziale zapewniającym intensywną terapię.


Pomoc dzieciom dyslektycznym wyraża się przede wszystkim w:
  • stosowaniu wielu ćwiczeń grafomotorycznych doskonalących technikę pisania,
  • częstym sprawdzaniu zeszytów i poprawności zapisów prac domowych, by wyeliminować zniekształcenia informacji,
  • czuwaniu nad uaktywnianiem dzieci w czasie lekcji i dodatkowych zajęć poprzez stosowanie np. przerw relaksacyjnych,
  • dostosowaniu wymagań do praktycznych możliwości dziecka, 
  • stosowaniu słowników ortograficznych podczas klasówek, stosowaniu zachęt, pochwał,
  • organizowaniu sytuacji zapewniających przeżycie sukcesu (uzyskanie wiary we własne siły),
  • uczeniu sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych, 
  • uczeniu właściwych zachowań w sytuacjach napięć agresywnych (kiedy występuje niepowodzenie),
  • stałej współpracy i wymiany informacji między szkołą a domem.
Poniżej zamieszczamy kilka ciekawych linków do stron, na których możecie znaleźć różne ćwiczenia dla dzieci dyslektycznych:



http://www.scholaris.edu.pl/cms/index.php/news/show_art?id=04AJUR7F3C81S4P3C02TSOML&cat_id=254

zdj : http://babyonline.pl/work/privateimages/formats/NEWS_MAIN/12733.jpg 

Jak rozumieć opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej? Leksykon pojęć :)

Poniżej przedstawiamy słownik-leksykon, zbudowany przy współpracy psychologa, nauczyciela polonisty i pedagoga.

Analiza i synteza - ogół czynności dokonywania rozkładu całości na poszczególne elementy składowe oraz scalania tych elementów w całość.

Analiza głoskowa - umiejętność rozkładania słów na poszczególne elementy składowe (głoski).

Analiza sylabowa - umiejętność rozkładania słów na sylaby.   

Błędy specyficzne - błędy typowe, charakterystyczne dla dysleksji rozwojowej, symptomatyczne dla różnych przyczyn ich powstania, zależne od tego, jaka funkcja rozwija się nieprawidłowo (np. dodawanie, podwajanie liter, mylenie liter o podobnych kształtach, czy przestawianie kolejności liter).

Deficyty rozwojowe - inaczej dysfunkcje, parcjalne lub fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego - opóźnienie rozwoju psychomotorycznego, wolniejsze tempo rozwoju określonych funkcji.

Dysleksja "skompensowana" - takie określenie warto stosować w odniesieniu do starszych uczniów w wypadku, gdy u ucznia stwierdzono już dysleksję, lecz obecnie na skutek wieloletnich ćwiczeń, wieku, inteligencji, nie popełnia on zbyt wiele błędów i są to wyłącznie błędy ortograficzne.

Koordynacja wzrokowo-ruchowa -  współdziałanie, zharmonizowanie funkcji wzrokowych i ruchowych.

Lateralizacja jednorodna - dominacja czynności ruchowych jednej ze stron ciała.
Lateralizacja lewostronna - dominacja lewej strony ciała; lewej ręki, oka i nogi.
Lateralizacja prawostronna - dominacja prawej strony ciała; prawej ręki, oka i nogi.
Lateralizacja nieustalona - brak dominacji określonej strony ciała, wyraża się jako oburęczność, obuoczność itd.

Motoryka duża - sprawność ruchowa całego ciała (utrzymanie równowagi ciała, koordynacja ruchów kończyn podczas biegania, skakania itd.).
Motoryka mała (motoryka rąk) - sprawność ruchowa rąk w zakresie szybkości ruchów i ich precyzji.

Pamięć mimowolna (mechaniczna) - zdolność do przyswajania wiedzy w sposób mimowolny, nieuświadomiony.
Pamięć wzrokowa - zdolność do utrwalania i przypominania informacji wizualnej i dzięki temu przyswajania wiedzy.
Pamięć słuchowa - zdolność do utrwalania i przypominania informacji dźwiękowej i dzięki temu przyswajania wiedzy.
Pamięć sekwencyjna - zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania sekwencji cyfr, nazw (np. nazw pór dnia, roku, posiłków).

Rozwój psychoruchowy - całość procesów psychicznych (intelektualnych, orientacyjno-poznawczych oraz motorycznych), rozwijających się harmonijnie.

Rozwój praksji - rozwód zdolności do wykonywania ruchów celowych, charakterystycznych dla gatunku ludzkiego.

Ryzyko dysleksji - obecność symptomów dysharmonijnego rozwoju psychoruchowego dziecka, które zapowiadają wystąpienie dysleksji rozwojowej.

Wskaźnik fragmentarycznego deficytu rozwojowego (Wfdr) - wskaźnik oceny głębokości zaburzeń rozwoju badanej funkcji.

Zmęczenie ręki piszącej - spowodowane jest zbyt silną koncentracją na technice pisania, nadmiernym wysiłkiem wynikającym z napięcia mięśniowego, którego dziecko nie potrafi kontrolować.

Ciekawy program do terapii dysleksji :

źródło: http://www.youtube.com
zdj: http://logopeda.pl/i/n/20101007103147_4cad8573362ad_foto.jpg_m(250x0)