Istnieje pięciopoziomowy system pomocy terapeutycznej:
Poziom I : dzieciom o niewielkich trudnościach w nauce czytania i pisania wystarcza pomoc nauczyciela szkolnego. Nauczyciel proponuje indywidualny program nauczania, zawierający ćwiczenia korekcyjne, które są realizowane podczas lekcji i w domu pod opieką rodziców, z którymi nauczyciel współpracuje.
Poziom II : w przypadku dzieci z bardziej nasilonymi trudnościami proponuje się zespół korekcyjno-kompensacyjny w szkole, prowadzony przez nauczyciela-terapeutę.
Poziom III : dzieciom, którym nie wystarczają ćwiczenia zespołowe, potrzebny jest bardziej intensywny poziom pomocy. Są to ćwiczenia indywidualne w poradniach psychologiczni-pedagogicznych.
Poziom IV : jeszcze wyższy poziom pomocy specjalistycznej w przypadku nasilonych trudności to klasy i szkoły terapeutyczne dla dzieci dyslektycznych.
Poziom V : najwyższy poziom dla dzieci o poważnych zaburzeniach rozwoju psychoruchowego to opieka całoroczna w oddziale zapewniającym intensywną terapię.
Pomoc dzieciom dyslektycznym wyraża się przede wszystkim w:
stosowaniu wielu ćwiczeń grafomotorycznych doskonalących technikę pisania,
częstym sprawdzaniu zeszytów i poprawności zapisów prac domowych, by wyeliminować zniekształcenia informacji,
czuwaniu nad uaktywnianiem dzieci w czasie lekcji i dodatkowych zajęć poprzez stosowanie np. przerw relaksacyjnych,
dostosowaniu wymagań do praktycznych możliwości dziecka,
stosowaniu słowników ortograficznych podczas klasówek, stosowaniu zachęt, pochwał,
organizowaniu sytuacji zapewniających przeżycie sukcesu (uzyskanie wiary we własne siły),
uczeniu sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych,
uczeniu właściwych zachowań w sytuacjach napięć agresywnych (kiedy występuje niepowodzenie),
stałej współpracy i wymiany informacji między szkołą a domem.
Poniżej zamieszczamy kilka ciekawych linków do stron, na których możecie znaleźć różne ćwiczenia dla dzieci dyslektycznych:
Poniżej przedstawiamy słownik-leksykon, zbudowany przy współpracy psychologa, nauczyciela polonisty i pedagoga.
Analiza i synteza - ogół czynności dokonywania rozkładu całości na poszczególne elementy składowe oraz scalania tych elementów w całość.
Analiza głoskowa - umiejętność rozkładania słów na poszczególne elementy składowe (głoski).
Analiza sylabowa - umiejętność rozkładania słów na sylaby.
Błędy specyficzne - błędy typowe, charakterystyczne dla dysleksji rozwojowej, symptomatyczne dla różnych przyczyn ich powstania, zależne od tego, jaka funkcja rozwija się nieprawidłowo (np. dodawanie, podwajanie liter, mylenie liter o podobnych kształtach, czy przestawianie kolejności liter).
Deficyty rozwojowe - inaczej dysfunkcje, parcjalne lub fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego - opóźnienie rozwoju psychomotorycznego, wolniejsze tempo rozwoju określonych funkcji.
Dysleksja "skompensowana" - takie określenie warto stosować w odniesieniu do starszych uczniów w wypadku, gdy u ucznia stwierdzono już dysleksję, lecz obecnie na skutek wieloletnich ćwiczeń, wieku, inteligencji, nie popełnia on zbyt wiele błędów i są to wyłącznie błędy ortograficzne.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa - współdziałanie, zharmonizowanie funkcji wzrokowych i ruchowych.
Lateralizacja jednorodna - dominacja czynności ruchowych jednej ze stron ciała. Lateralizacja lewostronna - dominacja lewej strony ciała; lewej ręki, oka i nogi. Lateralizacja prawostronna - dominacja prawej strony ciała; prawej ręki, oka i nogi. Lateralizacja nieustalona - brak dominacji określonej strony ciała, wyraża się jako oburęczność, obuoczność itd.
Motoryka duża - sprawność ruchowa całego ciała (utrzymanie równowagi ciała, koordynacja ruchów kończyn podczas biegania, skakania itd.). Motoryka mała (motoryka rąk) - sprawność ruchowa rąk w zakresie szybkości ruchów i ich precyzji.
Pamięć mimowolna (mechaniczna) - zdolność do przyswajania wiedzy w sposób mimowolny, nieuświadomiony. Pamięć wzrokowa - zdolność do utrwalania i przypominania informacji wizualnej i dzięki temu przyswajania wiedzy. Pamięć słuchowa - zdolność do utrwalania i przypominania informacji dźwiękowej i dzięki temu przyswajania wiedzy. Pamięć sekwencyjna - zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania sekwencji cyfr, nazw (np. nazw pór dnia, roku, posiłków).
Rozwój psychoruchowy - całość procesów psychicznych (intelektualnych, orientacyjno-poznawczych oraz motorycznych), rozwijających się harmonijnie.
Rozwój praksji - rozwód zdolności do wykonywania ruchów celowych, charakterystycznych dla gatunku ludzkiego.
Ryzyko dysleksji - obecność symptomów dysharmonijnego rozwoju psychoruchowego dziecka, które zapowiadają wystąpienie dysleksji rozwojowej.
Zmęczenie ręki piszącej - spowodowane jest zbyt silną koncentracją na technice pisania, nadmiernym wysiłkiem wynikającym z napięcia mięśniowego, którego dziecko nie potrafi kontrolować.